تماس با  ماگفتگو  و  مصاحبهمقالاتنقد ادبیداستان ایرانداستان  ترجمهشعر  ترجمهمعرفی شاعرشعر  معاصراخبار ادبیصفحه اول
آدرس ايميلتان را وارد کنيد تا خبر هاي ادبي برايتان پست شود

نشاني ما

iranpoetry(at).gmail.com

 



 


July 25, 2004 02:56 AM

نگاهي كوتاه به وضعيت شعر در انگلستان

 

 مترجم:‌ هادي محمدزاده
منبع: سايت http://www.poetrymagic.co.uk 
در انگلستان تصوير فقيرانه‌اي از زندگي شاعران در ذهن‌ها نقش بسته است، زيرا درآمدشان بسيار پايين است. تعداد حيرت انگيزي از مردم انگليس به سرودن شعر مي‌پردازند البته افرادي كه از كلاس‌هاي آفرينش‌‌هاي ادبي، مدارس، زندان‌ها، دانشگاه‌ها و آموزش و پرورشِ بزرگسالان، بيرون مي‌آيند را به حساب نمي‌آوريم. صد‌ها هزار كتابِ شعر، هر ساله در بريتانيا روانه چاپخانه‌‌هاي كوچك شعر مي‌شوند. مشكل است كه بگوييم تعداد شاعراني كه به سرودن مي‌پردازند چقدر است شايد حدود پنجاه هزار نفر. غيرمترقبه است اما شعر‌‌هاي بسياري از اين شاعران، ساختاري معيوب و كليشه‌اي داشته و بعضاً مبتذلند. حتي اشعار خوب، شايد يك در پنجاه، شانسِ پذيرش و مقبوليت داشته باشند. اكثر شعر‌‌ها سر هم بندي شده‌ و يا تحتِ تأثيرِ باند‌‌هاي شعري، سروده شده و سرانجام متروك و بي‌مخاطب ماند‌ه‌اند.
برخي شاعران به خاطر فهم اندك و نيز جاه طلبي به آثار هم احترام نمي‌گذارند. بيش‌تر مجموعه‌هاي شعر يا توسط خانواده‌ي شاعر خريداري مي‌شوند يا به وسيله دوستاني كه به نوعي با شاعر در ارتباطند و يا به وسيله رقباي شاعر كه مي‌خواهند نقطه‌ضعفي در كتاب بيابند. همچنين شاعراني كه مي‌خواهند بهر‌ه‌اي از كتاب ببرند و نيز معلمين و كارشناسان آموزش و پرورش ممكن است در رديف خريداران كتاب شعر قرار گيرند. مجلات شعر بايد خيلي خوش شانس باشند كه تيراژشان به هزار يا بيش‌تر برسد و به ندرت در طول سال كسي ريسك سرمايه‌گذاري در اين كار را مي‌پذيرد حتي مجلاتي كه متعلق به مؤسسات بزرگ‌تر هستند نه به خاطر علاقه و رويكرد خوانندگان كه بيش‌تر براي در معرض نمايش قرار گرفتن و حفظ آبرو و پرستيژ در قفسه‌‌ها، منتشر مي‌شوند.
حراجي‌هاي پر زرق و برق در گستره‌ي نمايشگاه‌ها پيش از آنكه براي سلامت عمومي‌ شعر در كشور مفيد باشد براي سردبيران و شركت‌كنندگان مفيدند. شركت‌كنندگان هم اغلب به اشتراك اين مجلات اظهار بي‌ميلي مي‌كنند مگر اينكه اشتراك به گونه‌اي نياز‌هايشان را برآورده كند.
چرا اين‌گونه است؟ توليد شعر به طور مضحكي از تقاضا پيشي گرفته است. در هنر‌‌هاي ديگر، هنرمندان خيلي خوب يكديگر را پشتيباني مي‌كنند و اين البته مختص هنر‌هاي نمايشي نيست بلكه حتي در هنر‌‌هاي فردي و شخصي هم اين حمايت‌‌ها به چشم مي‌خورد. در اين زمينه مي‌توان نقاشي, تصويرپردازي, سفال‌گري را مثال زد. هنرمندان ديگر رشته‌‌‌ها عموماً كاري را كه مي‌خرند تحسين مي‌كنند. ناديده گرفتن قوانين و قواعد مدوّن و نيز عدم علاقه‌ي جمعي و عدم وجود مخاطبينِ عاشقِ اثر را شايد بتوان از دلايل كم‌فروش بودن كتاب‌‌هاي شعر بر شمرد و نيز اين كه نكته خاصي در اين شعر‌‌ها پيدا نمي‌شود چيزي كه خود خوانندگان از ايجاد آن عاجز باشد. معيشت شاعران حرفه‌اي، بيش تر از راه نقد و بررسي آثار, مسابقات و داوري‌ها, سخنراني‌ها، چرخاندنِ كارگاه‌هاي شعر و يا ظاهر شدن در راديو و تلويزيون يا از راه حق‌التأليف آثارشان چه به صورت كتاب يا درج در روزنامه‌ها و نشريات مي‌گذرد. نويسندگان هم به صورت اتوماتيك بايد ياد بگيرند كه يا با نداري كنار بيايند يا دنبال يك كار پر سود بروند. هر ناشر بزرگ انگليسي، 200 هزار دست‌نويس ناخواسته‌ي رمان را در سال دريافت مي‌كند و بيست عدد از آن‌ها را منتشر مي‌كند. هفتاد و پنج درصد از نويسندگان جدّي‌تر در ايالات متحده امريكا هم هيچ پولي را هرگز از محل فروش آثارشان به دست نمي‌آورند كه البته كسب درآمد از محل فروشِ كتاب‌‌هاي شعر، ناراحت كننده‌تر است. از آنجا كه شعر يكي از ادبي‌ترين هنر‌‌هاست نمي‌توان به آساني از روي آن فيلم ساخت و برنامه‌هاي تلويزيوني و نيز سريال‌هاي كوتاه، بنابراين سرِ شاعران از اين جهت هم بي‌كلاه مي‌ماند. كارورزان آماتور، عموماً‌ خودشان دست به انتشار آثارشان مي‌زنند و اتّكايشان به حدود دويست تا 500 نسخه از آثارشان است حتي پس از صرفِ كوشش زياد، ممكن است حدود 200 نسخه از آثارشان برگشت بخورد. يكي از ابزار‌‌هاي بسيار خوب براي پيشرفت‌شان شركت در رقابت‌‌هاي شعر است كه اثر را به صورت گسترده‌تري در مركز توجه عموم و حتي ناشران بزرگ‌تر قرار مي‌دهد. خيلي‌‌ها شهرت و اعتبارشان را از همين طريق كسب كرد‌ه‌اند. در بريتانيا مسابقاتي كه بتوان شعر را براي بدان‌‌ها ارائه داد اگر سر به صد‌‌ها و هزار‌ها نكشد ساليانه حداقل بالغ بر ده‌‌ها مورد مي‌شود. شعر‌‌هاي ارائه‌ داده شده قبل از گزينش، از فيلتر‌‌هاي مختلفي عبور مي‌كنند. شعر‌‌هايي كه اصل نيست يا كليشه‌اي است يا شعر‌‌هاي كه ربطي به موضوع ندارد به صورت خودكار رد مي‌شوند. جشنواره‌‌هاي ادبي، بيش‌تر همسو با اهداف كميته‌‌هاي برگزار كننده، شكل مي‌گيرند كه البته عموماً‌ هم اين اهداف مشخص نيستند. مجلات كوچك هميشه با كمبود بودجه مواجه‌اند و اين رقابت‌‌هاي ساليانه يك روش ايد‌ه‌آل براي پر كردن خزانه است البته پول قابل توجهي صرف پول جايزه مي‌شود كه مراحل اهداي آن ممكن است به صورت چرخه‌‌اي پيش رود به اين صورت كه پول از شاعران زيادي گرفته شده و به طور دل‌به‌خواهي به عد‌ه‌اي ديگر داده مي‌شود.


 

 

IranPoetry.com/Hadi Mohammadzadeh/©2004-2010 • All Rights Reserved
بازنشر اينترنتي مطالب اين سايت با ذکر
آدرس دقيق بلامانع است