ادبستان ، سایت شعر و ادبیات ایران ، ادبیات معاصر ایران ، شعر امروز ایران ،. شعر معاصر جهان ، شعر و ادب فارسي ، ادبيات و شعر ، آثار ادبي ، آثار ادبی ، الأخبار ، اخبار ادبي ، اخبار ادبی ، الأخبار الادبي ، الأخبار الادبی ، ادب ، ادب و هنر ، ادبا ، الادبي ، ادبي ، ادبيات ، ادبيات ، ادبيات ايراني ، ادبيات ايراني ، ادبيات پست مدرن ،ادبيات داستاني ، ادبيات داستاني ، ادبيات معاصر ايران ، ادبيات و فرهنگ ، ادبيات و فرهنگ ، أدبية ، الادبی ، ادبی ، ادبیات ، ادبیات ، ادبیات ایرانی ، ادبیات ایرانی ، ادبیات پست مدرن ،ادبیات داستانی ، ادبیات داستانی ، ادبیات و شعر ، ادبیات و فرهنگ ، ادبیات و فرهنگ ، أدبیة ، اديب ، ادیب ، آرايه ادبي ، آرايه هاي ادبي ، آرايه ي ادبي ، آرایه ادبی ، آرایه های ادبی ، آرایه ی ادبی ، اشعار ، اغاني ، أغاني ، اغانی ، أغانی ، افسانه ، أمثال وحكم ، بیت ، پست مدرنيسم ، پست مدرنیسم ، ترانه ، ترجمه ، ترجمه ادبي ، ترجمه ادبی ، ترجمه داستان ، ترجمه شعر ، ترجمه ي ادبي ، ترجمه ي داستان ، ترجمه ي شعر ، ترجمه ی ادبی ، ترجمه ی داستان ، ترجمه ی شعر ، تصنيف ، تصنیف ، الثقافة ، ثقافة ، جایزه شعر ، جشنواره شعر ، جشنواره هاي شعر ، جشنواره های شعر ، چامه ، چكامه ، حکايت ، حکایت ، خبرهاي ادبي ، خبرهای ادبی ، خيالي ، خیالی ، داستان ، داستان ايراني ، داستان ایرانی ، داستان بلند ، داستان پليسي ، داستان پلیسی ، داستان ترجمه ، داستان ترسناک ، داستان خيالي ، داستان خیالی ، داستان زندگي ، داستان زندگی ، داستان سرايي ، داستان سرایی ، داستان علمي تخيلي ، داستان علمي تخيلي ، داستان علمي-تخيلي ، داستان علمی تخیلی ، داستان علمی تخیلی ، داستان علمی-تخیلی ، داستان غم انگيز ، داستان غم انگیز ، داستان فارسي ، داستان فارسی ، داستان كوتاه ، داستان گو ، داستان مدرن ، داستان مصور ، داستان معاصر ، داستان معاصر ايران ، داستان معاصر ایران ، داستان منظوم ، داستاني ، داستانی ، دراسات ، دوبيتي ، دوبیتی ، رباعي ، رباعي سرا ، رباعيات ، رباعی ، رباعی سرا ، رباعیات ، رحلات ، رسائل ، روايات مسرح ، رواية ، رواية ، روايت ، روایات مسرح ، روایة ، روایة ، روایت ، زنان شاعر ، سايت شعر و ادبيات ايران ، سبك شعر ، سبك نويسندگي ، سبك نویسندگی ، سرايش ، سرایش ، شاعر ، شاعر ايران ، شاعر ايراني ، شاعر ایران ، شاعر ایرانی ، شاعر معاصر ، شاعران زن ، شاعران زن جهان ، شاعرانه ، الشاعرة ، شاعري ، شاعری ، شب شعر ، شعر ، الشعر ، شعر آزاد ، شعر الأطفال ، الشعر الفصيح ، الشعر الفصیح ، الشعر القديم ، الشعر القدیم ، شعر امروز ، شعر امروز ايران ، شعر آوانگارد ، شعر ايران ، شعر ايراني ، شعر ایران ، شعر ایرانی ، شعر بالعامية ، شعر بالعامیة ، شعر بي قافيه ، شعر بي وزن ، شعر بی قافیه ، شعر بی وزن ، شعر پيشرو ايران ، شعر پیشرو ایران ، شعر ترجمه ، شعر جهان ، شعر جوان ، شعر حماسي ، شعر حماسی ، شعر زنان ، شعر سپيد ، شعر سپید ، شعر سنتي ، شعر سنتی ، شعر طنز ، شعر عاطفي ، شعر عاطفی ، شعر عامی ، شعر عشقی ، شعر فارسي ، شعر فارسی ، شعر كوتاه ، شعر مدرن ، شعر مذهبي ، شعر مذهبی ، شعر معاصر ، شعر معاصر ايران ، شعر معاصر ایران ، شعر منثور ، شعر موزون ، شعر نو ، شعر نو نيمايي ، شعر نو نیمایی ، شعر نيمايي ، شعر نیمایی ، شعر هايکو ، شعر هایکو ، شعر و ادب ، شعر و ادب فارسی ، شعر و ادبيات ، شعر و ادبیات ، شعر و شعراء ، شعر و طنز ، شعر و نثر ، شعر وأدب ، الشعر والثقافة والفنون ، الشعر والشعراء ، شعر وطني ، شعر وطنی ، شعر کهن ، شعر کودکانه ، شعرا ، شعراي معاصر ، شعرای معاصر ، شعري ، شعری ، عاشقانه ، غزل ، غزل امروز ، غزل معاصر ، فرهنگ و هنر ، فكاهة ، فن شاعري ، فن شاعری ، فن شعر ، الفنون ، فهرس شعر ، قافیه ، قصائد ، قصة ، قصة قصیرة ، قصص قصیرة ، قصه ، قصيده ، قصیده ، گفت و گوي ادبي ، گفت و گوی ادبی ، گفتگوي ادبي ، گفتگوی ادبی ، مترجم ، مترجم أدب ، مجله شعر ، مجله ي شعر ، مجله ی شعر ، محمود درويش ، محمود درویش ، مدرنيته ، مدرنيسم ، مدرنیته ، مدرنیسم ، مرثيه ، مرثیه ، مسابقات شعر ، مسابقه شعر ، مسابقه ي شعر ، مسابقه ی شعر ، مسرح ، مصاحبه ، مصاحبه ادبي ، مصاحبه ادبی ، مقالات ، مقاله ، نثر پيشرو ، نثر پیشرو ، نزار قباني ، نزار قبانی ، نصوص ، نظرية شاعرانه ، نظریة شاعرانه ، نقد ، نقد ادبي ، نقد أدبي ، نقد ادبی ، نقد أدبی ، نقد داستان ، نقد شعر ، نوشته هاي ادبي ، نوشته های ادبی ، نويسندگان ، نويسنده ، نویسندگان ، نویسنده ، هايکو ، هایکو ، همايش شعر ، همایش شعر ، کتاب الکترونيکي ، کتاب الکترونیکی ، کتابخانه الکترونيکي ، کتابخانه الکترونیکی ، کنگره هاي شعر ، کنگره های شعر ، کنگره ي شعر ، کنگره ی شعر ،

آدرس ايميلتان را وارد کنيد تا خبر هاي ادبي برايتان پست شود

نشاني ما

iranpoetry(at).gmail.com

March 5, 2005 10:23 PM

يکشنبه16 اسفند ماه 83/9 خبر

مهلت ارسال آثار هنري ادبي جشنواره ملي قرآن دانشجويان ايران تا پايان وقت اداري 20 اسفند ماه 83 تمديد شد
تهران- خبرگزاري كار ايران
دبيرخانه بيستمين جشنواره ملي قرآن دانشجويان ايران اعلام كرد:مهلت ارسال آثار هنري ادبي جشنواره ملي قرآن دانشجويان ايران تا پايان وقت اداري 20 اسفند ماه 83 تمديد گرديد.
به گزارش ايلنا, بيش از اين مهلت ارسال آثار هنري ادبي اين جشنواره قرآني تا دهم اسفند ماه 83 اعلام گرديده بود كه به مدت 10 روز تمديد شده‌است.
بخش هنري ادبي بيستمين جشنواره ملي قرآن دانشجويان ايران در بخش هنري شامل رشته‌‏هاي خوشنويسي نستعليق شكسته نسخ ثلث و ساير خطوط نقاشي نقاشي خط نگارگري صنايع دستي نماهنگ و در بخش ادبي شامل مقاله پژوهشي داستان و شعر مي‌‏باشد.
علاقمندان به شركت در اين جشنواره قرآني مي‌‏توانند آثار خود را به آدرس تهران خيابان انقلاب خيابان قدس خيابان بزرگمهر پلاك 97 دبيرخانه بيستمين جشنواره ملي قران دانشجويان ايران ارسال نمايند.
هم چنين علاقمندان براي كسب اطلاعات بيشتر پيرامون شرايط شركت در جشنواره مي توانند به ادرس اينترنتي WWW.ISKA.IR مراجعه و يا با شماره تلفن 6402882 تماس حاصل نمايند.
خاطر نشان مي شود جشنواره ملي قرآن دانشجويان ايران كه بيستمين سال برگزاري خود را سپري مي‌‏كند به عنوان قديمي‌‏ترين و معتبرترين جشنواره قرآني دانشجويي كشور مي‌‏باشد.
پايان پيام
مهلت ارسال آثار براي شركت در برگزيده‌‏هاي ادبيات نمايشي ايران تا آخر اسفند ماه تمديد شد
تهران- خبرگزاري كار ايران
مهلت ارسال آثار نخستين دوره انتخاب برگزيده‌‏هاي ادبيات نمايشي ايران تا‏ آخر اسفند ماه سال جاري تمديد شد.
به گزارش خبرنگار گروه هنر ايلنا , دبيرخانه نخستين دوره انتخاب آثار برگزيده ادبيات نمايشي ايران ، به دليل استقبال فراوان متقاضيان ،مهلت ارسال آثار را تمديد كرده است .
علاقه مندان به شركت در نخستين دوره انتخاب آثار برگزيده ادبيات نمايشي ايران ، مي بايست اثر خود را در سه نسخه تايپ شده تا تاريخ 28 اسفند ماه به دبيرخانه مربوطه ارسال كنند.
لازم به ذكر است ؛ نخستين دوره انتخاب آثار برگزيده ادبيات نمايشي ايران ، در راستاي رشد و اعتلاي بيشتر ادبيات نمايشي ايران , بر اساس پيشنهاد كانون نمايش‌‏نامه نويسان ، خانه تئاتر و مركز هنرهاي نمايشي ، اردي‌‏بهشت ماه سال آينده برگزار مي‌‏شود.
پايان پيام
سیمین دانشور: نویسندگان، هویت ایرانی را در داستان هایشان حفظ کرده اند
تهران_خبرگزاری سینا
سیمین دانشور، نویسنده بنام و گوشه گیر ایرانی، در آستانه هم اندیشی«هویت ایرانی» گفت: «ما نویسندگان هویت ایرانی را در داستان هایمان، حفظ کرده ایم».
نویسنده رمان جاودانه «سووشون» گفت:« اگرچه عمر داستان نویسی در ایران کوتاه است، اما ما نویسندگان هویت ایرانی را در داستان های خود حفظ کرده ایم. نویسندگان ایرانی در داستان های خود از منابعی مانند قرآن، شاهنامه و عرفان مولوی سود برده ایم و باید گفت که اینها از جمله منابعی هستند که ما ادبیات و شعر خود را بر آنها بنا کرده ایم. پس به این ترتیب، ادبیات ما خالی از توجه به آثار گذشته و پیشینیان نیست».
دکتر سیمین دانشور، استاد سابق دانشگاه تهران و نویسنده مجموعه جزیره سرگردانی و ساربان سرگردان، در ادامه گفت:«شعر در ایارن سابقه چند هزار ساله دارد اما از نیما به بعد، شعر فارسی متحول شد. اگرچه هویت آن همچنان ایرانی باقی ماند. اما در مورد داستان باید گفت که داستان از جمال زاده به این سو، با آن فرم غربی به ایران وارد شد. فرم داستان معاصر ایرانی، غربی است اما محتوای آن کاملا ایرانی است. اشخاص، محل ها و حوادث داستانی همه ایرانی هستند».
وی در مورد نحوه تشخیص داستان ایرانی از غیر ایرانی، توضیح داد:« هر گاهداستان های ایرانی به زبان های دیگر ترجمه شوند، از وضمون آشکار یم شود که کدام داستان ایرانی است و کدام غیر ایرانی. نویسنده ایرانی باید از محیط اجتماعی، اقتصادی و مذهبی خود تجربه شخصی داشته باشد و آنها را در آثار خود منعکس کند».
وی در پایان در مورد تغییر هویتی که با انقلاب 57 ایجاد شد، اشاره کرد و گفت:« با انقلاب 57 مردم ایران دچار نوعی تغییر هویت شدند. اما امروز هنوز نمی توان از این تغییر هویت حرف زد. باید زمان بگذرد تا بتوان در مورد این هویت تازه سخن گفت».
شاپور جوركش:
شعر ما اينك در حالت توقفي براي بازانديشي است، يكي دو سال ديگر از ايستايي بيرون آمده، جوايز شعري بيشتر مي‌شود سرويس: / فرهنگ و ادب - ادبيات /

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات
يك شاعر معتقد است: جوايز شعري وقتي مي‌توانند پررونق‌تر شوند كه شعر اهميت بيشتري داشته باشند.
شاپور جوركش در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) عنوان كرد: ‌شعر ما اينك در حالت توقفي براي بازانديشي است و خود به خود مخاطبانش را مردد كرده است؛ هرچند شعر خوب مثل كتابهاي فروغ فرخزاد يا احمد شاملو و اخوان ثالث همچنان فروش خود را دارند، اما اينكه دهها جايزه شعري و اميد داشته باشيم كه اين جوايز بتواند كيفيت شعر را بالا ببرد، اين طور نيست.
وي يادآوري كرد: شعر ما در حالت وقفه‌اي كه دارد در يك يا دو سال آينده تكليف خود را روشن مي‌كند و از اين حالت ايستايي بيرون مي‌آيد و شكوفايي دوباره با تلفيقي از زبان و معيارهاي تازه‌ي شعري و جذبه‌هاي بيشتري به وجود مي‌آورد و خود به خود جوايز شعري هم بيشتر مي‌شود.
اين شاعر با اشاره به جوايز شعري كه اكنون وجود دارد، گفت: چندين جايزه براي شعر در ايران هست كه بالقوه مي‌توانند فعال شوند. جايزه كتاب سال به صورت مقطعي، گاه گاهي و دل‌به‌خواهي به شعر مي‌پردازد، كارگاه شعر سيدعلي صالحي هم جايزه‌اي براي شعر در نظر گرفته بود كه موازين خوبي براي اجرا و نحوه انتخاب داشت. كافي است اين جايزه حمايت مالي شود؛ چراكه اعتبار و تاثير زيادي خواهد داشت.
وي در ادامه تصريح كرد: جايزه شعر كارنامه هم به خاطر حضور منوچهر آتشي و حافظ موسوي در محور خود به عنوان پايدارترين نهاد درآمده، در دور اول اين جايزه شاعر و منتقدان مطرح كشور داوري را به عهده داشتند و در سالهاي بعد تعداد داوران به پنج نفر تقليل يافت كه هر سال تجربه‌هاي تازه‌اي در انتخاب داور و سليقه‌هاي زيرمجموعه‌هاي آنان دارد. اگر اين جايزه با درك اهميت وجودي خود آگاهانه‌تر عمل كند و در محدوده‌هاي شخصي گرفتار نشود، همچنان مي‌تواند معتبرترين بخش هنر ملي ما را رهنمود دهد.
جوركش با اشاره به جوايز شعري ديگر عنوان كرد: جايزه ديگر شعر، جشن فرهنگ (كنگره) بندر عباس است كه برخلاف شهرستان‌هاي ديگر، شعر جوان همه مناطق كشور را دربر مي‌گيرد و به‌رغم همه فشارهايي كه ممكن است بر آن اعمال شود، يك حركت سازنده است. نكته قابل توجهي در مورد جايزه كارنامه و هم در مورد جايزه بندر عباس معنوي بودن اين جوايز است؛ يعني مبلغ اهدايي بسيار ناچيز است؛ در حالي كه جوايزي كه به داستان نويسي تعلق مي‌گيرد، به هر حال در خور تامل است.
انتهاي پيام
بهزاد خواجات:
”جايزه“ به فضاي ادبي مي‌تواند كمك كند؛ نه به شاعر و نويسنده
شعر به دلايل مختلفي پس رانده شد سرويس: / فرهنگ و ادب - ادبيات /

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات
جايزه‌هاي شعر در روند حرفه‌يي يك شاعر يا نويسنده بي‌تاثير است.
بهزاد خواجات - شاعر - در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح كرد: البته درباره جايزه‌ها حكم كلي نمي‌توان داد؛ اما جايزه درواقع تقدير از كار كرده است و ما هميشه كارهاي نكرده بيشتر از كارهاي كرده داريم. بنابراين جايزه به فضاي ادبي مي‌تواند كمك كند؛ نه به شاعر و نويسنده و برگزيدن يك داستان يا شعر باعث مي‌شود كه به عناوين مختلف در مورد آن صحبت شود كه اين امر به بازار و فضاي شعر و ادبيات مي‌تواند كمك كند.
وي درباره كمتر برگزار شدن جايزه‌هاي شعري نسبت به جوايز ادبي داستان عنوان كرد: برگزار نشدن جوايز شعري به مساله بزرگتري بازمي‌گردد و آن اين است كه پيش از انقلاب فضا قدري شاعرانه‌تر بود و شعر بازار بيشتري داشت؛ اما بعد از انقلاب شعر به دلايل بسياري پس رانده شد و داستان و سينما جايش را گرفت. امروز اقبالي كه به سينما و داستان مي‌شود، بيشتر از شعر است كه دلايل زيادي ازجمله سياسي، اقتصادي، اجتماعي و... دارد.
اين شاعر افزود: چيزي كه اهميت دارد اين است كه مسائل ذكرشده، مسائل بيروني است كه در شعر اتفاق افتاده و مسائل درون شعري مسائلي است كه در ورود لحظه‌هاي جديد فكري درخصوص زبان و ماهيت شعر، به‌خصوص بعد از دهه 60 اتفاق مي‌افتد. يعني خواننده داستان ما كسي است كه نسبت به داستان‌هايي كه مي‌خواند ذهنيت دارد و سنت تمام داستان‌هايي كه جديدا نوشته مي‌شود و در جشنواره‌هاي مختلف جوايز كسب مي‌كند، در ادبيات مدرن ما كه از هدايت شروع مي‌شود وجود دارد.
خواجات تصريح كرد: چيزهايي مثل حركت سيال ذهن كه در داستان مطرح مي‌شود، روايت گريزي و... سنت‌شان در ادبيات ما وجود دارد. از هدايت و چوبك، صادقي و ... سراغ اين چيزها را زياد مي‌توان گرفت؛ اما در شعر ما بعد از دهه 60 يك اتفاق منحصر به فرد مي‌افتد. اين اتفاق كه به عنوان شعر دهه 70 مطرح مي‌شود، اتفاقي است كه بعضي از مؤلفه‌هاي آن مسبوق به سابقه نيست. اگر بخواهيم 11 يا 12 مؤلفه خاص در مورد شعر دهه 70 ذكر كنيم، حداقل چهار يا پنج مورد آن مسبوق به سابقه در شعر فارسي نيست. به اين دليل خواننده شعر نو وقتي وارد چنين فضاهايي مي‌شود چون به پشتوانه نياز دارد، اما پشتيباني صورت نمي‌گيرد، پس به‌ويژه خواننده نيمه حرفه‌يي وقتي با اين آثار روبه‌رو مي‌شود، انگار دستاويزهاي زيادي را از آن گرفته‌اند و دستش به جايي بند نيست و همچنان در حالت تعليق باقي مي‌ماند. به اين دليل شعر اقبال كمتري پيدا مي‌كند.
اين شاعر گفت: پيش از انقلاب با نوعي نحله‌گرايي مواجه بوديم كه در خيلي از جريانات سياسي پيگيري مي‌شد. اين خود يك نوع آرمان مشترك شعري هم پيش از انقلاب به وجود مي‌آورد؛ مثلا شعر سياسي، اجتماعي، فلسفي و... توسط يكسري حزب‌هاي بيرون شعري حمايت و پشتيباني مي‌شد و خيلي‌ها به خاطر اين قضايا با اين شعرها روبه‌رو مي‌شدند.
وي ادامه داد: پس از انقلاب جريانات سياسي كه با شدت وحدت كار خود را دنبال ‌كنند، به شكل سنتي و كلاسيكش نداريم، به اين دليل خوانندگان شعر ما وقتي با شعر روبه‌رو مي‌شوند، ديگر با مشاهده‌هاي سازماني و حزبي نيست و غالبا با شعر به عنوان ماهيت خود شعر مواجه هستند؛ بنابراين پيش‌فرض‌ها كنار مي‌رود و آنها بايد دستگاه زيبايي شناختي خود را به كار بيندازند؛ تا بتوانند

كتاب شرح حال فاطمه سياح منتشر شد
محمد گلبن: از نظر شناخت ادبيات ايران و اروپا، همانند سياح نداريم سرويس: / فرهنگ و ادب - كتاب /

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - كتاب
محمد گلبن ـ مؤلف و پژوهشگر تاريخ ادبيات ايران ـ كتاب «نقد و سياحت» را در بررسي مجموعه احوال آثار فاطمه سياح گردآوري و منتشر كرده است.
گلبن درباره اين اثر به خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: كتاب كه نزديك به 670 صفحه دارد، درباره فاطمه سياح زن ايراني متولد مسكو و مسلط به هشت زبان زنده دنيا و استاد ادبيات تطبيقي در دانشگاه مسكو به مدت ش سال و دانشگاه تهران به مدت 12 سال است.
وي با بيان اينكه مطالب كتاب را به‌تدريج جمع‌آوري كرده است، افزود: او اولين زني است كه ادبيات تطبيقي را در ايران تدريس كرده و استاد كساني همچون سيمين دانشور، احمد سميعي، هوشنگ اعلم و پرويز ناتل خانلري بوده است.
او ادامه داد: سياح در ادبيات ايران خيلي زحمت كشيد و اولين منتقدي بود كه توانست اجازه رسيدگي به زندان زنان را در دوره رضاشاه بگيرد و هشتاد زن بيگناه را ظرف مدت 10 روز از زندان آزاد كند. ما هنوز هم در ايران از نظر شناخت ادبيات ايران و اروپا مثل فاطمه سياح نداريم.
كتاب «نقد و سياحت» به تازگي از سوي نشر قطره با گردآوري و مقدمه محمد گلبن منتشر شده است.
انتهاي پيام

ناهيد معتمدي:
استفاده از نماد‌هاي فرهنگي در كنار ظرافت‌هاي ادبي تاثيرگذار خواهد بود
مراسم به‌ظاهر صوري نوروز مفاهيم عميق فلسفي در اعماق خود دارد سرويس: / فرهنگ و ادب - ادبيات /

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات
استفاده از نماد‌هاي فرهنگي در آثار ادبي به منظور اشاعه‌ي باورهاي ملي با بهره‌گيري از ظرافت‌هاي هنري امكان‌پذير است.
دكتر ناهيد معتمدي ـ پژوهشگر ادبي كودكان و نوجوانان ـ در گفت و گو با خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) تصريح كرد: پرداختن به نماد‌هاي فرهنگي بايد به گونه‌اي باشد كه از حالت ارايه گزارش خارج شود و اين كار به ظرافت‌هاي خاصي نياز دارد كه در توان هر نويسنده‌اي نيست.
او تاكيد كرد: چگونه پروراندن اين مباحث در آثار قلمي، مساله‌اي است كه با توانايي نويسنده ارتباط دارد. يك نويسنده مي‌تواند با الهام‌گيري از آداب در رسوم خود چنين آثاري را خلق كند، مشروط بر اين‌كه قبلا لايه‌هاي زيرين اين واقعيت‌هاي عيني را درك كرده باشد.
وي با اشاره به عيد نوروز و مراسم آن گفت: هر يك از اين مراسم به ظاهر صوري مفاهيم عميق فلسفي را در اعماق خود دارد. حاجي فيروز، سفره هفت‌سين، عطاي عيدي از لاي قرآن و... همه و همه داراي مفاهيم خاصي است كه جز با اشراف نويسنده به لايه‌هاي دروني قابليت انتقال تاثيرگذار را نخواهد داشت.
معتمدي گفت: البته نويسندگان مي‌توانند صرفا به بخشي از اين نماد‌ها در آثارشان اشاره كنند؛ اما اين‌كه اين مفاهيم را چگونه به كار گيرند و چگونه آنها را در بعد داستاني خلق كنند كه صرفا حالت گزارش‌گونه نداشته باشد، به توانمندي و شناخت و ذهن قوي او بستگي دارد.
اين استاد دانشگاه گفت: البته هستند نويسندگاني كه به اين مقولات مي‌پردازند؛ اما همه‌ي آنها مورد تاييد ادبي نبوده و نيستند كه انگيزه‌اي را در مخاطب ايجاد نمي‌كنند.
وي گفت: بايد به شكلي به اين مسائل پرداخته شود كه هويت ملي را سبب شوند و ذهن را در جهت يافتن ادبيات، هويت و باورهاي ملي به كنجكاوي وادار كند.
انتهاي پيام

در سمينار «آغاز كمدي در ادبيات جهان» عنوان شد:
قهرمان كمدي با استاندارد اجتماعي و تراژدي با استاندارد اخلاقي سنجيده مي‌شود سرويس: / فرهنگ و ادب - ادبيات /

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات
تاكيد نويسنده در تراژدي منحصر به فرد بودن قهرمان است و در كمدي، عاميانه بودن شخصيت مورد تاكيد است. قهرمان كمدي با استاندارد اجتماعي و تراژدي با استاندارد اخلاقي سنجيده مي‌شود.
دكتر جواد يعقوبي ـ عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج ـ در سمينار «آغاز كمدي در ادبيات جهان» گفت: ادبيات كهن با زبان شعر شروع مي‌شود و شعر زبان اصلي ادبيات را به خود اختصاص مي‌دهد. هر چند نثر و نمايشنامه از زبان شاعرانه گرفته مي‌شود، اما ميان اين‌ها تفاوت وجود دارد. نويسندگان از نثر براي انتقال اطلاعات به خواننده بهره مي‌گيرند و در نقطه مقابل در شعر هدف نويسنده انتقال احساسات است. موضوع استفاده از زبان باعث به وجود‌ آمدن نوع ادبي به نام شعر شد و شعر از ابتدا در خدمت ادبيات و مذهب بوده است.
او در ادمه گفت: سه عنصر، نمايشنامه را از شعر و نثر جدا مي‌كند؛ اول اين كه نمايشنامه از جانب چند نفر به عنوان بازيگر اجرا شود. موارد بعدي روايت روي صحنه و در حضور تماشاچي است. تمام اين عوامل نمايشنامه را به عنوان ژانري متفاوت از نثر و شعر معرفي مي‌كند. تراژدي و كمدي نوع آشنايي از نمايشنامه‌اند. كمدي كاملا متفاوت از آن چه در ذهن ما مي‌باشد، است. كمدي خنده و هجو نيست و به صورت علمي اولين كسي كه به ريشه يابي و تعريف كمدي و تراژدي پرداخت، ارسطو بود.
يعقوبي افزود: كمدي در ابتدا اشعاري بود كه براي سرگرمي خوانده مي‌شد. در واقع كمدي و تراژدي منفك از آيين‌هاي پرستش يونان نيستند. معمولا قهرمان تراژدي انساني است كه از لحاظ اجتماعي در نقطه بالايي است و در كمدي شخصيت از ميان اجتماع است. استاندارد كمدي استاندارد اجتماعي است و استاندارد تراژدي استاندارد فردي است. تاكيد نويسنده در تراژدي منحصر به فرد بودن قهرمان است و در كمدي عاميانه بودن شخصيت مورد تاكيد است. قهرمان كمدي با استاندارد اجتماعي و قهرمان تراژدي با استاندارد اخلاقي سنجيده مي‌شود.
يعقوبي در ادامه به تقسيم بندي ادوار نمايش‌هاي كمدي پرداخت و گفت: از ديدگاه ادوار نمايش‌هاي كمدي را به سه دوره تقسيم مي‌كند؛ دوره اول كمدي كهن كه از اوايل قرن پنجم تاسال 404 قبل از ميلاد طول مي‌كشد، كمدي ميانه از 404 تا 336 قبل از ميلاد، كمدي نو از 336 قبل از ميلاد. اساس تفكر مذهبي يونانيان باستان بر وجود خدايان جداگانه بود كه اين خدايان به خودي خود مراسم و اعياد را به خود اختصاص مي‌دادند. پرستش اين خدايان از سوي مردم مراسمي را باعث مي‌شد كه در اين مراسم آوازه خوان‌ها كه بعدها به صورت كمدي يا تراژدي درآمدند، بخش اعظمي از نمايش‌هاي مذهبي را به خود اختصاص مي‌دادند. يكي از مهمترين خدايان اسطوره‌يي كه براي پرستش آن از نمايشنامه استفاده مي‌كردند ديونوسيوس بود. هنر نمايشنامه‌هاي يونان بيشتر از درون اين مراسم شكل گرفت و از ديدگاه ارسطو واضع كمدي براي اولين بار اپيهارموس است.
همچنين در ادامه اين سمينار دكتر عطاءاله كوپال ـ عضو هيات علمي دانشگاه آزاد كرج ـ نيز گفت: شكي نيست كه همه اقوام داراي طنز بوده‌اند؛ اما در واقعيت در يونان باستان كمدي به شكل قالب هنري ظهور مي‌كند و اين هنر آفريده مي‌شود. نمونه‌هاي ادبيات كميك از ايران باستان به دست نيامده و از دوره ساساني به بعد تحت تاثير ادبيات عرب، ادبيات هجوآميز ظهور مي‌كند. مانند آثار بلخي، رودكي، عثمان مختاري و سنايي، حديقه‌ي سنايي از جدي‌ترين هجوگويي‌هاست. منظور سنايي از هزل‌گويي، مسخرگي و مطايبه براي خنديدن نبوده است. در ادبيات ما شعر جدي‌ترين قالب بوده است؛ در حالي كه در ادبيات اروپا درام جدي‌ترين قالب بود.
وي در ادامه افزود: در يونان آريستوفان اولين كمدي‌نويس است كه آثارش به دست ما رسيده است و كمدي يونان به شدت تحت تاثير تراژدي يوناني است. حداقل از لحاظ زيبايي شناختي ساختار كمدي منبعث از ساختار تراژدي است.
كوپال خاطرنشان كرد: ويژگي فلسفي كمدي يوناني به شدت ضد سوفسطايي است و كمدي نويس در برابر فساد جامعه خود به عقب پناه مي‌برد، چون در افق جامعه خود چيزي را نمي‌بيند و در اين زمينه عبيد زاكاني را مي‌توان با آريستوقان مقايسه كرد.
او ادامه داد: مساله ديگر در زيبايي شناسي محتوايي كمدي‌هاي يوناني مبارزه با دموكراسي است. اريستوقان عليه حكام دموكرات قيام كرد و عليه آنان نمايشنامه نوشت. كمدي نويس چيزي را تاييد نمي‌كند و به دنبال مدينه فاضله و آرمان شهر است.
كوپال در پايان تكنيك‌هاي آريستوفان را معرفي كرد و گفت: بدل بوشي، سخن هزل و شوخي با اثري بزرگ و بازي در بازي، سنت آريستوفان است.
انتهاي پيام

/بين‌الملل/
نقاش آمريكايي:
هدف شعر و نقاشي نزديك ساختن انسان به حقيقت وجودي‌اش است سرويس: / فرهنگ و هنر - هنرهاي تجسمي /

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - هنرهاي تجسمي
"بيل جنسن" اذعان داشته كه از جنبش نقاشي آمريكا در قرن 20 تاثير گرفته است.
وي در دهه‌ي 1960 در دوران دانشجويي‌اش در دانشگاه ميني سوتا با "پيتر بوسا"، نقاش سبك امپرسيونيسم انتزاعي به تحصيل پرداخت.
اين نقاش با استفاده از اشكال مواج و رنگ‌هاي جسورانه به پيشرفت قابل توجهي در كالج امپرسيونيسم انتزاعي دست يافت و نقاشي آمريكا را در دوران بعد از جنگ جهاني دوم توسعه بخشيد.
در اوايل دهه‌ي 70 به نيويورك سفر كرد و در آن جا مغلوب نمايشگاه‌ نقاشي "مارسدن هارتلي"، مدرنيست آمريكايي اوايل قرن هفتم شد. اما در كل به هنرهاي كشور چين علاقه‌ي وافري دارد.
به گزارش ايسنا به نقل از منابع خبري اينترنتي، علاقه‌ي جنسن به هنر نقاشي آمريكا به مدت‌ها پيش برمي‌گردد. وي همواره از "آلبرت پنخام رايدر"، اكسپرسيونيست قرن‌هاي 19 و 20 به عنوان يك نقاش بزرگ سخن مي‌گويد.
جنسن كه مقاله‌اي درباره‌ي اين هنرمند نوشته است، رايدر را آغازگر هنر نقاشي آمريكا مي‌خواند. اما جنسن تاثير خود از هنرمندان آمريكايي را بيشتر از سبك اكسپرسيونيسم انتزاعي هنرمندان بعد از جنگ آمنريكا گرفته است. ولي قوي‌ترين ارتباط روحي و حتي بصري آثار هنري اين هنر از چين گرفته شده است.
وي انگيزه‌ي اصلي آثارش را از فسلفه‌ي تائوئيست‌هاي قرن‌هاي سوم و چهارم گرفته كه تا جنبش شعر fei fei نيز ادامه يافته است. اين جنبش شعر را گروهي از شاعراني تشكيل مي‌دادند كه از گروه مخالفان ميدان "تيان آنمين" در سال 1989 سر برداشته بودند.
نمايشگاه اخير جنسن در گالري ديويد فلوريا چهار سري آثار نقاشي را نشان مي‌دهد كه همگي با جهان شرق ارتباطي شديد دارند.
در اين نمايشگاه يك سري نقاشي به نام fei fei وجود دارد كه جنسن طرح‌هاي آن را از استقامت شاعران در برابر هر گونه سبك خاص انگيزه گرفته بود.
سري دوم نقاشي‌ها، نقاشي‌هاي Nuwa نام دارند كه بر پايه‌ي افسانه‌ي Nuwa و Fucsa كشيده شده‌اند. اين دو فرد نماد آدم و هوا در فرهنگ چين هستند.
تمام اين نقاشي‌ها با تركيبي از رنگمايه‌هاي خشك، رنگ لعابي روغني و زرده‌ي تخم مرغ طراحي شدند كه اين هنرمند 59 ساله كه شباهت زيادي به آنتوني هاپكينز دارد آنها را باهم تركيب كرده است.
آخرين سري آثارش در اين نمايشگاه از هنر خوشنويسي چين الهام گرفته شده است.
از ديگر علايق جنسن در زندگي علاقه به فلسفه است.
فلسفه‌اي كه وي دنبال مي‌كند بر اين پايه است كه منبع همه چيزها، همه‌ي پديده‌ها را تنها نمي‌توان از طريق انسان درك كرد.
وي در اين باره گفته است: نمي‌توانيم به پديده‌هاي خهان از چشم تائوئيست‌ها نگاه كنيم، در عوض هنر روشي براي درك پديده‌هاي جهان است. تائوئيست‌ها معتقدند آنها مي‌توانند هنر را طوري خلق كنند كه پديده‌ خودش را مي‌بيند. به اين دليل است كه من به شدت مجذوب فرهنگ چين هستم.
جنسن دوستي نزديكي با جان يايو، اولين نسل شاعر چيني، آمريكايي و منتقد هنر داشت. يايو معمولا شعرهايي از چين براي خود سفارش مي‌داد كه جنسن آنها را مي‌بلعيد.
تمام اين كتاب‌ها، شعرهاي قديمي بودند، اما پنج سال پيش يايو كتابي از اشعار معاصر را به اين نقاش داد كه از سوي شاعران Fei fei نوشته شده بودند.
به اين ترتيب بود كه بار ديگر فرهنگ چيني در اين نقاشي زنده شد.
جنسن درباره‌ي اين مجموعه شعر گفت: زمان اين اشعار به بعد از حادثه‌ي ميدان تيان آنمين و كشته شدن هنرمندان برمي‌گردد. در اين دوران شاعران مخالف همه چيز بودند، مخالف قافيه و سبك. سبك براي آنها مفهوم اصول سرمايه‌داري داشت. به اين ترتيب بود كه جنسن رابطه‌يي نزديك بين نقاش و شعر پيدا كرد.
وي معتقد بود هدف اين دو هنر، نزديك شدن به حقيقت وجودي و دقيق شدن به پديده‌هاي جهان است.
او در اين باره گفت: شعر حادثه‌اي است كه بين لغات اتفاق مي‌افتد. نقاشي نيز بين مردم و پديده‌ها اتفاق مي‌افتد. شاعران تلاش مي‌كنند بخشي از زندگي و روان‌شان را لمس كنند كه ما از آن‌ها هيچ آگاهي‌اي نداريم و اين آن چيزي است كه من تلاش مي‌كنم در نقاشي‌ام بدان دست يابم.
انتهاي پيام

از آوازهاي كوليان اهوازي تا دريغ ملاعمر، تا چيدن محبوبه‌هاي شب،
شعرهاي سيدعلي صالحي در يك مجلد منتشر مي‌شود سرويس: / فرهنگ و ادب - كتاب /
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - كتاب
شعرهاي سيدعلي صالحي در مجموعه‌اي يكهزارصفحه‌يي منتشر مي‌شود.
صالحي در اين باره به خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: اين مجموعه كه نزديك به يكهزار صفحه شده، شامل 17 دفتر از اولين مجموعه شعر من يعني «آوازهاي كوليان اهوازي» است كه اولين بار در مطبوعات طي سالهاي 51 و 52 منتشر شد و بعد از انقلاب در قالب كتاب، تا آخرين مجموعه‌هايم يعني «‌دريغا ملاعمر» و «چيدن محبوبه‌هاي شب» را شامل مي‌شود.
وي يادآور شد: اين كتاب كل كارهاي من به حساب مي‌آيد؛ به اين معنا كه از هر كتاب يكي دو شعر را كه نپسنديده‌ام، آنها را نياورده‌ام.
او همچنين از انتشار تازه‌ترين مجموعه شعرش با عنوان «يوما آنادا» كه شامل شعرهاي سروده شده در چهار سال اخير است، خبر داد و ناشر كتابهايش را به تربيت، انتشارات نگاه و نيلوفر معرفي كرد.
انتهاي پيام