مجيد راستي:
رمان نوجوانان ما با مسائل اجتماعي موجود مشكل دارد
اين اظهار نظر كه ادبيات نوجوانان رو به رشد است، تنها يك پيش‌بيني است سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات 
 
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات

يك نويسنده گفت: رمان نوجوانان ما هنوز با مسايل اجتماعي مشكل دارد.

مجيد راستي در گفت‌و‌گو با ايسنا تصريح كرد: ‌نوجواني پل ارتباطي بين دنياي كودكي و جواني است، بنابراين بايد نسبت به بسياري از مسائل، به‌ويژه مسائل اجتماعي، حساس باشد.

وي تاكيد كرد: از سوي ديگر، رمان نوجوانان رماني است كه نسبت به علايق و سلايق آنان حساس باشد و به آنها پاسخ دهد. اما متاسفانه در جامعه ما به بسياري از اين علايق بي‌توجهي مي‌شود.

خالق ماجراهاي علي كوچولو نتيجه اين روند را از دست دادن مخاطب دانست و گفت: در جامعه ما شرايطي پديد آمده است كه بخش‌هايي از واقعيات اجتماعي و نوجوانان ناديده گرفته مي‌شود. در صورتي كه اين نحوه‌ي عملكرد باعث مي‌شود نوجوانان آثار مكتوب ما را ناقص ارزيابي كنند و از آن فاصله گيرند.

وي با اشاره به جشنواره كتاب كودك و نوجوان كانون و سومين جشنواره انتخاب كتاب سال پكا كه در آنها اعلام شده بود ادبيات نوجوانان رو به رشد است، گفت: اين اظهار نظر تنها يك پيش‌بيني است و بايد ديد در واقعيت اتفاق مي‌افتد يا خير.

وي افزود: در حوزه ادبيات بايد روي آثار موجود تاكيد كرد: اگر قرار است چنين اتفاقي حاصل شود بايد پرسيد چرا تا به حال پديد نيامده است و چه تضميني براي حاصل شدن آن در آينده وجود دارد.

انتهاي پيام

محمدرضا گودرزي:
تشخص زبان درك داستان را مشكل مي كند
تهران- خبرگزاري كار ايران

در نخستين جلسه كانون ادبيات در سال 84 , داستان" كاشي رنگ باخته 65" از مجموعه داستان "‏دو پله گودتر " نوشته "مهيار رشيديان" توسط "محمدرضا گودرزي" نقد شد .

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و انديشه ايلنا, محمدرضا گودرزي, نويسنده و منتقد داستان در ابتدا راجع به مجموعه داستان "دو پله گودتر" گفت‌‏: اين مجموعه از سيزده داستان كوتاه تشكيل شده است كه هفت تاي آنها راوي اول شخص, يك داستان دوم شخص , و پنج داستان با زاويه ديد سوم شخص نوشته شده است‌‏. يكي از ترفندهاي روايي مدرن استفاده از زاويه ديد اول شخص است كه در آن اولويت گفتار بر نوشتار بارز است كه اين مولفه در اكثر داستان هاي "مهيار رشيديان" ديده مي شود, گرايش كلي اين نويسنده جوان بر ايجاد گفتار و بيان لحني خاص است كه با همگوني شخصيت هاي داستاني اش اين خاصيت را كمرنگ كرده است .
گودرزي در ادامه با اشاره به طيف قهرمان هاي "رشيديان" كه اغلب آدم هاي تهيدست , معتاد و مساله داري هستند اظهارداشت : از نظر روايت اكثر داستان هاي "رشيديان" بر روي برجستگي زبان تاكيد دارد . اين ويژگي در عين حال كه نقاط قوتي دارد, گاهي مشكل ساز هم مي شود. مشكل اين شيوه اين است كه طرح داستان بعد از تشخص زباني قرار مي گيرد و تشخص زبان درك داستان را مشكل مي كند و خواننده به سختي انديشه هاي نويسنده را در مي يابد .
وي با اشاره به اينكه داستان هاي "رشيديان" از يك نوع ابهام برخوردارند اظهار داشت‌‏: درباره داستان "كاشي رنگ باخته 65 " بايد گفت كه پرسش هاي اساسي داستان در همان ابتدا مطرح مي شود. اما پاسخ آنها زياد روشن نيست . موضوع داستان انتظار و مضمون آن جنگ است.
منطق روايي در اين داستان تكه تكه گويي است كه خواننده در پايان بايد مانند يك پازل آن را مرتب كند و بفهمد چه اتفاقي افتاده است, اين مساله باعث ديريابي داستان مي شود. زبان اين داستان گاهي به سوي يك شعر سوررئال مي رود و آن را از خصوصيت داستان جدا مي كند .
پايان پيام

مشاهير ادب و هنر ايران در کرج جمع مي شوند

جام جم
 
پارک تنديس هنرمندان و بلوار مشاهير معاصر ايران با آثاري از مجسمه سازان و هنرمندان برجسته کشورمان در شهر جديد هشتگرد گشايش مي يابد.
اين پرده برداري و گشايش که قرار است تا 3 روز ديگر و همزمان با برگزاري همايش بين المللي شهرهاي جديد در هشتگرد برگزار شود ، با نصب 12 نيم تنه مشاهير 100 سال اخير ايران در بلوار مشاهير معاصر و 7 مجسمه موضوعي در پارک همراه است.

به گزارش ايسنا ، علي اکبر دهخدا ، محمدحسين شهريار ، جلال آل احمد ، محمدتقي جعفري ، محمدحسين طباطبايي ، حسن صبا ، سهراب سپهري ، محمود حسابي ، پروين اعتصامي ، نيما يوشيج ، کمال الملک و محمدرضا شجريان از جمله مشاهيري هستند که تنديسشان توسط ملک داديار گروسيان ، فاطمه امداديان ، نادر قشقايي ، شبنم محمدزاده ، فريبا علامه ، مرتضي نعمت اللهي ، سعيد شهلاپور ، ايرج محمدي ، مهدي رنگچي ، حميد شانس ، محمد قاسمي زاده و مازيار عنامي ساخته شده است.

عبدالحسين فرزاد: در ايران ادبيات كارگري نداريم
تهران- خبرگزاري كار ايران

ادبيات كارگري , ادبياتي است كه به امور , مسائل و معضلات كارگران در دو وجه بيروني و دروني مي پردازد.
عبدالحسين فرزاد‌‏,منتقد‌‏,شاعر و مترجم در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و انديشه ايلنا,‏ در خصوص ادبيات كارگري گفت‌‏: ادبيات كارگري در حقيقت بخشي از ادبيات رئاليستي غرب است كه بعد از انقلاب صنعتي و تاثيرات فرهنگي آن‌‏ و با حضور قدرتمند مردم در بخش توليد شكل گرفت .
وي با اشاره به دورمان معروف " ژرمينال" اثر "اميل زولا " و "خوشه هاي خشم" اثر "جان اشتاين بك" و تاثيري پذيري آنها از جنبش هاي كارگري اظهار داشت: همانطور كه مي دانيد اين اتفاقات و پديداري طبقه اي به نام كارگر در ايران اتفاق نيفتاد, در ايران ادبيات كارگري نداريم. چون ما دوره گذر از فئوداليسم به سرمايه داري يا صنعتي غربي نداشته ايم . در حاليكه در اروپا و به خصوص در شوروي و فرانسه شكل گيري طبقه كارگر و حضور پديده اي نوظهور به نام انقلاب صنعتي باعث شد آثاري شكل بگيرد كه دغدغه‌‏ي اصلي آنها پرداختن به كارگر و مسائل حاشيه اي آن بود .
فرزاد در ادامه افزود‌‏: ما را از پشت الاغ آورده اند پشت بي. ام. و. در حالي كه اگر دوره هايي كه آنها طي كرده اند‌‏, طي مي كرديم , ديگر در خيابان هاي باريك با سرعت مرگبار بي. ام. و نمي رفتيم توي سبزي فروشي.
فرزاد در پاسخ به اين پرسش كه آيا مي توان ادبيات كارگري را به شكل جدي مطرح كرد‌‏ گفت : البته مي توان ادبيات كارگري را مطرح كرد. منتها با داشتن سنديكا و اتحاديه هاي موثر كارگري هنوز كارگران ما براي دولت جنبه رسميت ندارند . فقط اين رسميت در حد شعار باقي مانده است, ما فقط شعار مي دهيم كه پيغمبر دست كارگران را مي بوسيد. در حالي كه آن ارزش را براي كارگر قائل نيستيم.
وي در پايان تاكيد كرد‌‏: من كارگري را مي شناسم كه انگشتان دستش قطع شده است. اما بعد از دو سال هنوز دنبال پول مي گردد. در حاليكه تشكل هاي دولتي كارگري بايد مسووليت اين فاجعه را به عهده بگيرند. مشكل ما اين است كه اين حزب ها و تشكل ها براي دولت و ما تعريف نشده است .
پايان پيام

"چايچي", با "خدا و ناخدا‌‏, باد و بادبان" مي آيد
تهران- خبرگزاري كار ايران

"رضا چايچي" كه تا كنون چهار مجموعه شعر روانه بازار كتاب كرده است, اين بار با منظومه بلند "خدا و ناخدا, باد و بادبان" مي آيد.
رضا چايچي در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و انديشه ايلنا گفت :" خدا‌‏ و ناخدا‌‏, باد و بادبان" منظومه بلندي است كه در واقع خلاصه يك سفر دريايي است كه با كشتي بادباني صورت مي گيرد, مقصد اين مسافران بهشت گمشده است. در اين كشتي شخصيت هاي مختلفي اعم از جاشو‌‏, عامه مردم , فيلسوف , خطيب و فردي كه اعتقادي پيامبرگونه دارد حضور دارند .
وي در ادامه تصريح كرد : در اين منظومه فضاهاي گوناگوني به هم گره خورده اند كه فضاهاي تغزلي و عاشقانه هم در اين منظومه به چشم مي خورد .
شاعر مجموعه " بي چتر و بي چراغ‌‏" در ادامه ضمن اشاره به تجربه 20 ساله خويش در عرصه شعر افزود‌‏: از همان ابتدا من در پي كشف فرم هاي جديد در شعر بوده و هستم و به قول بسياري از منتقدان در مجموعه شعر" بوي اندام سيب" كه پيش از اين منظومه منتشر شده است, توانسته ام به فرم هاي جديدي دست پيدا كنيم كه تا به امروز در كار من بي سابقه بوده است .
چايچي در ادامه ياد‌‏آور شد : وظيفه يك شاعر اين است كه بر فرهنگ شعري كشورش بيفزايد. خوشبختانه من در طول 20 سال اخير توانسته ام به فرم هاي جديدي دست پيدا كنم و هيچ گاه در پي تقليد از هيچ شاعري نبودم و همواره درپي دست يابي به راهي مستقل بوده ام .
وي در ادامه گفت‌‏: در مقدمه گزيده شعرهايم كه هم اكنون در دست دارم, به وضوح به زندگي خودم و محيطي كه در آن رشد پيدا كرده ام, اشاره كرده ام. از طرفي علاوه بر بيوگرافي خودم، به تجربه هاي 20 سال اخيرم در جامعه روشنفكري پرداخته ام و عقايدم را درباره شعر در اين كتاب مطرح كرده ام .به دليل اينكه 20 سال در عرصه شعر فعاليت كرده ام, فكرمي كنم اطلاعاتي كه در اين بخش آورده ام براي اهالي شعر و ادبيات جالب باشد .
شاعر مجموعه" بوي اندام سيب" در ادامه ياد آور شد‌‏: در بخشي از اين مقدمه به صورت مفصل به تجربيات 20 ساله خويش در جامعه روشنفكري ايران پرداخته ام و در آن به محفل هاي ادبي و بده بستاني كه ميان اهالي قلم وجود دارد و لابي ها ،تبيعد و بي عدالتي در جامعه پرداخته ام .
وي در ادامه گفت : در بعضي از نشريات ادبي روابطي حاكم است كه تعدادي شاعر قدرت طلب جناح هاي خاصي را در اين نشريات اداره مي كنند و بر اساس بده و بستان هايي كه با شاعران خاصي دارند, شعر اين شاعران را در صفحات ادبي كه به آنها سپرده شده است, منتشر
مي كنند. البته هيچ معيار درستي براي قضاوت براي شعرهايي كه در اين نشريات منتشر مي شوند وجود ندارد. در واقع صفحات ادبي نشريات را اين گروه در اختيار خود گرفته اند و اگر شاعري جزء اين باندها و بده بستان هاي ادبي نباشد, دچار نابرابري و تبعيض مي شود و شعرش منتشر نمي شود .
چايچي اظهارداشت‌‏: من در تمام اين سال ها از همه اين بده و بستان هاي ادبي به دور بوده ام. ولي با نشست و برخاستي كه با اهالي ادبيات داشته ام, تمام مسالي را كه بر جامعه روشنفكري ايران حاكم بوده است را به وضوح درك كرده ام. جامعه روشنفكري ايران به خاطر اين بده و بستان هاي گروهي, بخشي از فرهنگ ايران را قرباني كرده است .
وي در ادامه با اشاره به كتاب "دامي براي صيد پاره ابر" گفت: من در اين كتاب, مجموعه گفت و گوهايي با شاعران، منتقدان و مترجمان حرفه اي شعر انجام داده ام . با اينكه يك سال از انتشار ان مي گذرد. اما هنوز در انبار نشر "آرويچ" خاك مي خورد. همچنين اين اتفاق براي كتاب" باز خواني اشعار از نيما تا دهه 80 " افتاد كه تا كنون اين كتاب پخش نشده است . اگر من نيز همانند بسياري از شاعران ديگر روابط خاصي داشتم, حتما از امكانات بيشتري سود مي جستم و كمترينش اين بود كه كتاب هايم در انبار انتشارات خاك نمي خورند .
چايچي اظهارداشت‏: تمام كساني كه در عرصه ادبيات استعدادي دارند, بايد اين فرصت به آنها داده شود تا استعدادشان را شكوفا كنند. شعرهاي من بدون اين ضد و بندها تا به امروز به چند زبان زنده دنيا ( انگليسي, سوئدي,كردي,آلماني , فرانسوي, ايتاليايي) ترجمه شده است. اما با اين همه كساني هستند كه در پي تخريب شخصيت شعري و فكري من هستند و من نيز در مقاله اي كه در نشريه" گوهران" قرار است منتشر شود, در پي آن هستم كه اين اطلاعات را در اختيار همگان بگذارم .
پايان پيام

ناهيد معتمدي:
ادبيات نوجوان ما، هنوز ادبيات تلخ است سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات

به لحاظ موضوعي، درون مايه و شخصيت پردازي رمان‌هاي تاليفي نوجوانان با رمانهاي ترجمه‌يي اين مقطع سني بسيار متفاوت است.

دكتر ناهيد معتمدي ـ پژوهشگر ادبيات كودك و نوجوان و مدرس دانشگاه ـ در گفت و گو با ايسنا تصريح كرد: در اغلب رمانهاي ترجمه‌يي نوجوانان، شخصيت‌پردازي و بحرانهاي اين رده سني در تناسب كامل نوجواني ترسيم شده است و گره‌هاي داستاني براساس تعارضهاي نوجواني مشكل گرفته است. اما در رمانهاي تاليفي اين مساله كمتر نمود پيدا كرده و مي‌كند.

اين پژوهشگر ادبيات كودك و نوجوان گفت: در زمينه‌ي آثار تاليفي انعكاس واقعيتها هنوز با مشكل مواجه است، يعني واقعيات گاه تلخ‌تر از آنچه هست به نمايش درمي‌آيد.

وي افزود: اگرچه من مخالف ادبيات تلخ نيستم و معتقدم خلق اين رمانها سرعت رشد فكري و روحي نوجوانان را افزايش مي‌دهد، با اين وجود فكر مي‌كنم خلق رمانهاي تلخ براي نوجوانان ما با افراط توام است و اين از بعد روانشناختي براي نوجوانان نااميدكننده است.

او گفت: مي‌توان رمانهايي را خلق كرد كه واقعيات تلخ را با ديد هنرمندانه و توام با ريزه‌كاريهاي هنري به مخاطب منتقل كند، اما متاسفانه اين مهم هنوز در جامعه جا نيفتاده است و صرفا واقعيات عاري از هر نگاه هنري منتقل مي‌شود.

اين استاد دانشگاه گفت: از سوي ديگر اكثر نويسندگان با بحرانهاي نوجواني با ديد روانشناختي نگاه نمي‌كنند. اغلب آنها مطالعات كمي دارند و تجربياتشان از نوجواني بيش از آنكه شناختي باشد، شخصي است.

وي با تاكيد بر اينكه ادبيات برشي از جامعه است در زمينه سخن آنان كه معتقدند آينده رمان نوجوانان اميدبخش است، گفت: به نظر من ادبيات نوجوان در حال سير گامهاي نخستين است. هنوز اغلب داستانهاي ما در فضاي غم‌بار خلق مي‌شوند و درواقع هنوز ادبيات نوجوان كه آميخته‌اي از واقعيات و هنرپردازي است، خلق نشده است.

انتهاي پيام

 لاله جعفري:
ادبيات جشنواره‌يي نبايد ادبيات ملي را در معرض مخاطره قرار دهد سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات 

 
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات

شكل‌گيري ادبيات جشنواره‌يي از اين رو كه سبب مي‌شود دامنه‌ي ديد نويسندگان بومي فراتر از منطقه سكونت ايران قرار گيرد، حايز اهميت است و بايد پيدايش آن را به فال نيك گرفت.

لاله جعفري در گفت‌و‌گو با ايسنا با بيان اين مطلب و با قايل شدن دو ديدگاه متمايز مثبت و منفي در اين زمينه، گفت: اگر چه پيدايش اين نوع ادبيات تاحدودي سبب مي‌شود كه ادبيات بومي در معرض مخاطره قرار گيرد، با اين حال سبب خواهد شد نويسنده به مباحث عمده‌ي جهاني كه براي كودكان مطرح است بينديشد و اين حايز اهميت است.

اين نويسنده گفت: در شرايط فعلي كه بحث اينترنت مطرح است و همه چيز جهاني شده است و كمتر در اختيار گروه‌هاي خاص است، رويكرد مثبتي تلقي مي‌شود.

وي گفت: ‌از سوي دگير اين رويكرد مي‌تواند ادبيات بومي كشور را در معرض مخاطره قرار دهد. چراكه اگر بنا باشد معيارهاي آن طرف مرزها براي ما آنچنان مطرح شود كه مباحث اصيل بومي را به گردباد فراموشي بسپاريم، در اين صورت اين خطر وجود دارد كه بچه‌هاي خود و نيازهايشان را فراموش كنيم.

جعفري گفت: ممكن است بچه‌هاي ما با خواندن چنين آثاري كه جشنواره‌پسند خواهند بود، احساس قربت نكنند و درنهايت نتوانند با آنها ارتباط برقرار كنند. در صورتي كه اگر داستان در فضاهاي بومي خلق شود، اين مشكل تا حدود زيادي مرتفع مي‌شود.

وي گفت: علي‌رغم اين مساله‌ها نبايد جهاني شدن را فراموش كنيم و بنابراين بايد طوري كار كنيم كه اولا بتوانيم نيازهاي كودك خود را پاسخ دهد و در مرحله‌ي بعد پاسخگوي نيازهاي كودكان كل دنيا باشيم.

لاله جعفري تصريح كرد: امروز با مطرح شدن فعاليتهاي گسترده IBBY و جشنواره‌هاي نظير اندرسن مي‌توان به آنسوي مرزها در خلق آثار ادبي انديشيد. اگرچه محدوديتهايي اجازه نمي‌دهد تا ادبيات جشنواره‌يي به شهرت سينماي جشنواره‌يي مطرح باشد، ادبيات جشنواره‌يي في‌نفسه بد نيست، آنچه بد است اين كه ما با انديشيدن به اين ادبيات نيازهاي كودك خود را فراموش كنيم.

انتهاي پيام

 طاهره ايبد:
شكل‌گيري ادبيات جشنواره‌يي به قيمت مرگ مخاطب واقعي تمام خواهد شد سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات 

 
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات

رويكرد به ادبيات جشنواره‌يي به قيمت از بين رفتن مخاطب واقعي كه همان مردمند، تمام خواهد شد.

طاهره ايبد ـ پژوهشگر و نويسنده‌ي ادبيات كودكان و نوجوانان ـ در گفت‌و‌گو با ايسنا ضمن تشريح مشكلات نشر ايران گفت: اينكه اغلب نويسندگان جوان تلاش مي‌كنند راهشان را با حضور در جشنواره‌هاي داخلي و خارجي پيدا كنند، به مشكلات و معضلاتي كه اغلب در نابه‌ساماني وضعيت نشر ايران ريشه دارد برمي‌گردد.

او تاكيد كرد: اينكه در جامعه جرياني پديد آيد كه صرفا كتابهايي خلق شود كه مورد پسند تعداد محدودي داور قرار گيرد و طبق ذوق و سليقه يك عده خاص باشد، نتيجه‌اي جز از دست دادن مخاطب بيروني نخواهد داشت.

وي با تاكيد بر اينكه مخاطب اصلي ادبيات داوران و منتقدان نيستند، گفت: اين مردمند كه ارزش‌گذاري نهايي حق آنان است. اگرچه كه اين مردم مي‌توانند قشر خاصي از جامعه باشند. اما متاسفانه ما، هم در سينما و ظاهرا هم در ادبيات با اين مشكل مواجهيم كه مخاطب واقعي ناديده گرفته مي‌شود.

او گفت: مشكلات ادبيات به مراتب پيچيده‌تر از سينما است، شايد يكي از عواملي كه نويسندگان جوان را وادار كرده است به اين شكل بنويسند، اين است كه اگر اين افراد اغلب ناشناخته هستند كارشان به سختي توسط ناشران پذيرفته مي‌شود و اگر هم پذيرفته شود، در نهايت تعداد زيادي از كتابها به ازاي سهمشان در سرمايه نصيبشان مي‌شود، بنابراين شايد فكر مي‌كنند كه اين رويكرد سبب خواهد شد تا شانس پذيرش آثارشان در ميان ناشران بيشتر شود و ناشران كمتر بر آنان سخت گيرند.

انتهاي پيام

گروتسک در ادبیات امری واقعی اما ناآشناست

تهران_خبرگزاری سینا
گروتسک جمع احساسات متضاد و متناقض است که یکی از عناصر آن خنده است؛خنده و وحشت،خنده و درد و ...در گروتسک مرکزیت با خنده است.
به گزارش خبرگزاری سینا و به نقل از روابط عمومی کانون ادبیات ایران،در یکصد و چهاردهمین نشست هفتگی کانون که روز گذشته در تالار مولوی دانشگاه تهران برگزار شد ،فتح الله بی نیاز درباره گروتسک در ادبیات با بیان مطلب فوق گفت:ترس گروتسک بیانگر حالتی است ناپایدار که نشان از عدم انتظار در زندگی است.این ترس امری واقعی است و با حالت فانتزی و تخیلی فرق داغرد و گروتسک امری واقعی،اما ناآشناست.
بی نیاز با اشاره به این که گروتسک ابزاری از پوچ انگاری است،چرا که بیشتر نویسندگان پوچ گرا از این وسیله بهره گرفته اند؛گفت:گروتسک پوچ گرایی نیست و با آن تفاوت دارد.نویسندگانی چون ادگار آلن پو و ساموئل بکت از این شیوه استفاده می کردند.باید گفت پوچ گرایی در متن اتفاق می افتد اما گروتسک به عنوان تکنیک؛امری روبنایی است و به عنوان یک تدبیر اتخاذ می شود.
این منتقد در ادامه با بیان این که گروتسک یک ژانر ادبی نیست،افزود:منتقدان ابتدا گروتسک را به ادبیات عامه نسبت می دادند و از زمانی که رابله و آلن پو و دیگر نویسندگان در این عرصه بسیار کار کردند،منتقدان نیز در این باره تغییر عقیده دادند.
بی نیاز گفت:گروتسک مانند مرحله گسستی است که نویسنده در داستان پیش می آورد تا در خواننده دگرگونی ایجاد کند.
در ادامه این نشست مهیار رشیدیان داستان "کاشی رنگ باخته65"خود را از مجموعه "دوپله گودتر"خواند و محمد رضا گودرزی منتقد با بیان زاویه دید نویسنده گفت:در این مجموعه 13داستانی،7داستان راوی اول شخص دارد.شیوه روایت اول شخص شیوه ای است که تقدم بر گفتار دارد تا نوشتار.ما در این شیوه با تجربه یک شخص از جهان سرو کار داریم.
وی افزود:در این مجموعه داستان،3موتیف غالب وجود دارد:جنگ و پیامدهای آن،اعتیاد و شخصیت های مساله دار و لایه های تهی دست جامعه.
گودرزی با بیان این که این داستان ها در زمره داستان هایی است که برجسته سازی زبان در آنها به چشم می خورد،گفت:در این شیوه وقتی متن را می خوانیم نوع نثر به گونه ای است که بلافاصله متوجه می شویم که با یک داستان سروکار داریم.شیوه برجسته سازی زبان نشان دهنده ارزس های زبانی است اما از سوی دیگر باعث می شود طرح داستان بعد از تشخص زبانی قرار گیرد و دریافت داستان را دشوار می کند و در واقع برجسته سازی زبانی خواننده را در مقابل متن دشوار خوانی قرار می دهد.

توسط فرهنگسرای کار،انجمن کشوری شعر و ادب کارگران به ثبت می رسد

تهران_خبرگزاری سینا
به مناسبت گرامیداشت هفته کارگر و تجلیل از مقام والای کارگران زحمتکش و همزمان با هفته وحدت ،اولین همایش از سلسله جلسات همایشی "وحدت و کارگر" در سالن آمفی تئاتر فرهنگسرای کار برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری سینا ،رمضان لطفی مدیر فرهنگسرای کار ضمن عرض خیر مقدم ، گزارشی از فعالیت های فرهنگسرا که در زمینه های فرهنگی ، هنری ، مذهبی و ادبی در سطح منطقه انجام گرفته را ارائه داد و زمان همایش های بعدی در فرهنگسرای انقلاب ،قانون و جوان را به ترتیب هفتم،دهم و یازدهم اردیبهشت اعلام کرد.
مدیر فرهنگسرای کار در ادامه از تشکیل و ثبت رسمی انجمن کشوری شعر و ادب کارگران نیز خبر داد و گفت:در این زمینه کارهای مقدماتی انجام و احتمالا برای این انجمن مکانی ثابت منظور گردد تا جلسات به صورت هفتگی در یکی از کارخانجات و مراکز کارگری با حضور کارگران شاعر و اهل قلم برگزار شود
در همایش فوق شاعرانی چون محمدرضا یاسری چمن،سیروس احمدی فر ،علیرضا طبایی،عباس براتی پور و عبدالرحیم سعیدی راد به قرائت اشعاری در مقام کارگر،هفته وحدت و میلاد پیامبر و امام صادق(ع)پرداختند.
لازم به ذکر است همزمان با این همایش ها نمایشگاههای کتاب،عکس و صنایع دستی نیز برپاست.

خلق کردن، مثل شعر سرودن است
    
 بابک اطمينانی، نقاشی است که پس از تجربه نقاشی های فيگوراتيو، هم اکنون تابلوهای بزرگ او به سبک آبستره يا انتزاعی کشيده شده‏اند.
  
هموطن - شکوفه آذر- بابک اطمينانی، نقاشی است که پس از تجربه نقاشی های فيگوراتيو، هم اکنون تابلوهای بزرگ او به سبک آبستره يا انتزاعی کشيده شده‏اند. او تا کنون نمايشگاه‌های انفرادی و گروهی متعددی در ايران و آمريکا برگزار کرده و حالا هم در کارگاه خود به تدريس نقاشی مشغول است.او یکی از 10 نقاش برگزیده‏ای است که انجمن نقاشی ایران بزودی مجموعه‏ای از آثار او را برای عموم به نمایش خواهد گذاشت.
از نظر بابک اطمينانی 49 ساله، هستی در هماهنگی و توازن به سامان رسيده و انسان تنها موجودی است که در جهان امروز، منشاء همه عدم تناسب‌ها است. او معتقد است که توصيف لحظه وحی، الهام يا خلق، دشوار است؛ اما می‌توان آن را به لحظه جاری شدن شعر بر کلام شاعر، تشبيه کرد؛ لحظه‌ای که با قطع شدن آن، جريان بداهگی به پايان می‌رسد.
-تابلوهای شما، انتزاعی هستند. کسانی که جهان تصوير را انتزاعی می‌بينند، جهان ذهنی انتزاعی ای هم دارند؟
*منظورتان چيست؟
-يعنی از جهان رئال، فاصله داريد؟
*منظورتان از جهان رئال چيست؟
-اتوبوس، خيابان، زن، ترافيک، صف نانوايي.
*کلا هنرمندان از هر قشر و با هر ديدگاهی، گريزی به درونيات می‌زنند و به اين ترتيب از جهان واقعی يا رئال، فاصله می‌گيرند؛ اما همان طور که شما هم حدس زديد من ترجيح می‌دهم که حتي المقدور با واقعياتی که در اطراف من وجود دارند؛ اما باب طبع من نيستند، فاصله بگيرم. با چيزهايي مثل دود و بوق و صدا و ترافيک.
-برعکس در جای شلوغی هم زندگی می‌کنيد.
*بله؛ اما خيلي کم از منزل بيرون می‌روم.
-"بيرون" به وسيله صدا، وارد خانه شما نمی‌شود؟ خودش را تحميل نمی‌کند؟
*شيشه‌ها را دوجداره کرده‌ام...
-انتزاع در تصوير برای شما چيست؟
*انتزاع برای من يک فرم بيان است که به وسيله آن می‌توانم چيزهايي را که می‌خواهم مطرح کنم، مطرح کنم. چيزهايي که با وجود فيگور نمی‌توانم مطرح کنم.
-يک نقاش چطور به نگاه انتزاعی می‌رسد؟
*در کار من، خيلي اتفاقی پيش آمد. بين دوره ليسانس و فوق ليسانس بودم. من در دوره ليسانس طراحی می‌خواندم و به اين ترتيب 4 سال با فيگور سروکار داشتم. يک مرتبه در يک تابلو اتفاق عجيبی افتاد. تصوير يک فيگور بود. از آن خوشم نيامده بود و داشتم آن را می‌پوشاندم؛ اما به طور خيلي غريزی، جاهايي از تصوير را پوشاندم و جاهايي را کمتر پوشاندم و محصول کار يک تصوير غير فيگوراتيو شد که يک سری حرکت‏های خط فارسی و شکل‌بندی‌هايي که در فرش ديده می‌شود، ايجاد شد. همه اينها بدون قصد قبلی شکل گرفته بود. برای خودم هم نامانوس بود؛ اما خيلي مورد تشويق قرار گرفتم و استادم برايم توضيح داد که من چه کرده‏ام. به اين ترتيب وارد جهان آبستره يا انتزاع شدم.
-اين کشف غير منتظره، چه احساسی در شما ايجاد کرد؟
*دقيقا اين اتفاق مثل يک کشف است. شما به دنبال چيزی هستيد؛ اما دست بر قضا چيز ديگری پيدا می‌کنيد.
-ذهن آبستره، هنرمند را گوشه گيرتر نمی‌کند؟
*فکر نمی‌کنم. نه لزوما.
-هنرمند هميشه در حال کشف يا معنی جديد بخشيدن به موضوعات يا مفاهيم است. رسيدن به تعاريف جديدی که قطعا با تعاريف ديگران متفاوت است، هنرمند را دچار اصطکاک با ديگران يا جامعه نمی‌کند؟
*به هر حال روال عادی اجتماعی که بخصوص با مسائل مادی سروکار دارد، شکلی را ايجاد می‌کند که با هنرمند، بيگانه است. به نظر من هنرمند کمتر در دنياي روزمره اجتماعی سير می‌کند يا لااقل ترجيح می‌دهد که اين ارتباط به حداقل برسد؛ اما فکر نمی‌کنم که اين نوع برخورد با جامعه، به فرم هنری هنرمند ربطی داشته باشد. ممکن است هنرمندی کار غير انتزاعی انجام دهد؛ اما دارای اين خصوصيات باشد.
-شايد بشود در يک نگاه کلی، هنرمندان را در ارتباطشان با جامعه، به دو دسته تقسيم کرد. يکي، آن دسته که خود را به نگاه عرفانی نزديکتر می‌بينند و در نتيجه اين نوع نگرش، از جامعه و جهان مادی، فاصله می‌گيرند. نوع دوم، هنرمندانی که در ارتباط خود با جامعه، به عنوان يک پيشروی اجتماعی عمل می‌کنند. شما خود را به کدام نوع نزديک تر می‌بينيد؟
*اولی.
-کشف و شهود، بين هنرمند و اثر خلاقه او چگونه شکل می‌گيرد؟
*برای من مثل اين است که حسم منبسط می‌شود و در اين انبساط، حالت‌هايي از هستی را درک می‌کنم که برايم جالب است.
-کلماتی در عرفان وجود دارد مثل "وحدت"، "حال جاری" و... حس شما در هنگام کشف و شهود، به اين تعاريف نزديک نيست؟
*بله. درست می‌گوييد. بگذاريد اينطور توضيح بدهم که طبيعت، منشا اصلی الهام من است. منتها چيزی که در اين طبيعت برای من جالب است، شکل ظاهری آن نيست، بلکه مسائل جاری در اين طبيعت است که برايم مهم است، مثل ماده و انرژی و حالت‌هايي که بين ماده و انرژی پيدا می‌شود: مثل کشش، ميدان، جذب، وزن، هضم، دفع. همه اينها از حالت های ميکروسکوپی گرفته تا حالت های کهکشانی در طبيعت وجود دارد. وقتی که در حال کار هستم، "رنگماده" برای من حکم "ماده" را دارد و "گستره بوم" برای من مثل"فضا_زمان" است. اراده‏ای آگاهانه اين ماده را به حرکت وا می‌دارد و يک سری اتفاقات را به وجود می‌آورد، تلفيق و انتخاب می‌کند تا به نتيجه دلخواه برسد. البته بايد بگويم که اينها در يک مرتبه ای از حضور، شعور و آگاهی اتفاق می‌افتند که فکر کمتر در آن دخيل است.
-يعنی زندگی در "حال جاری" مثل کودک. در اين وقت است که خلاقيت اتفاق می‌افتد؟
*بله. اگر آن لحظه و جريان بداهگی قطع شود، ديگر آن کشف و شهود اتفاق نمی‌افتد. به نظر من مثل شعر سرودن است. شاعر به شعری که می‌گويد فکر نمی‌کند. حسی مثل يک فنر می‌پيچد و انرژی ای را رها می‌کند که اگر در مجرای صحيح قرار بگيرد، تصوير يا واژه هايی را جاری می‌کند که منظم در کنار يکديگر قرار می‌گيرند و برای هنرمند حالت، فرم يا بيانی خلاقه را توصيف می‌کنند.
-زيبايي چيست؟
*تناسب.
-بی‌تناسبی، نازيبايي است؟
*در بی‌تناسبی، چيزی نمی‌تواند باقی بماند.
-می‌گويند وقتی خشتی بر خشت بنای تمدن، گذاشته می‌شود که جنگی صورت گرفته باشد. جنگ بين دو ديدگاه، دو تفکر، دو ايدئولوژی يا هر چه. در اين جنگ، بی تناسبی، وجود ندارد؟
*به نظر من، منشا عدم تناسب در جهان امروز، انسان است. اگر انسان را از چرخه حيات کنار بگذاريم، بقيه اتفاقات هستی، متناسب پيش می‌روند. اين دخالت خود مرکز بينانه انسان است که اين مشکلات را به وجود می‌آورد. من خيلي به تمدن بشری افتخار نمی‌کنم.
-چرا در روستا زندگی نمی‌کنيد؟
*خيلي دوست دارم. دوست دارم در يک محيط طبيعی‌تر، ساکت‌تر، ارگانيک‌تر زندگی کنم؛ اما به هر حال روابط اجتماعی که به عنوان يک هنرمند و يک معلم دارم فعلا اين اجازه را به من نمی‌دهد. من بايد فعلا فعاليت های خودم را به عنوان يک هنرمند داشته باشم. هنوز شاگردان زيادی دارم و برای ادامه کار به محيط شهری احتياج دارم.
-با اين که دوستش نداريد!
*نه. دوستش ندارم. ترجيح باطنی من زندگی در شهر نيست.
-ارتباط خوشبختی با تناسب چيست؟
*قناعت.
-يعنی چه؟
*يعنی يکي از چيزهايي که باعث می‌شود شخص احساس کند که خوشبخت نيست، اين است که فکر کند خيلي چيزها را ندارد و بخواهد آن چيزها را به دست آورد. در حقيقت زياده خواه باشد.
-اين، به تناسب چه ربطی دارد؟
*زياده خواهی، يک جور عدم تناسب است.
-با تمام اينها شما خودتان را آدم خوشبختی می‌دانيد؟
*بله. خيلي زياد. چون سعی کرده ام که در زندگی ام به تناسب برسم.

احمدرضا احمدي و شعرخواني‌اي ديگر؛
كاست زير چتر و كتاب شعر با عنوان احمد شاملو از ”هيوا مسيح“ منتشر مي‌شود سرويس: فرهنگ و ادب - كتاب 
 
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - كتاب

از هيوا مسيح كاست زير چتر، كتاب شعر با عنوان احمد شاملو و چند تجديد چاپ منتشر مي‌شود.

به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، كاست زير چتر تعدادي از شعرهاي هيوا مسيح است كه با صداي احمدرضا احمدي توسط انتشارات ابتكار نو با همكاري مشاركت قصيده‌سرا، منتشر شده و در نمايشگاه كتاب امسال عرضه مي‌شود.

همچنين كتاب شعر با عنوان احمد شاملو (حرف‌هايي درباره‌ي شعر و شاعري) گردآوري، تصحيح و تدوين تمام حرف‌هاي شاملو درباره‌ي شعر و شاعري است، كه اين كتاب نيز توسط انتشارات قصيده‌سرا تا نمايشگاه كتاب منتشر خواهد شد.

از هيوا مسيح پنج عنوان ديگر تجديد چاپ خواهد شد.

چاپ دوم مجموعه‌ي شعر شباني كه دستهاي خدا را مي‌شست، چاپ ششم من از دنياي بي كودك مي‌ترسم، چاپ سوم كتاب فقير، چاپ سوم مجموعه‌ شعر كتاب همسايه و من پسر تمام مادران زمينم توسط همين مؤسسه انتشاراتي منتشر و در هجدهمين نمايشگاه كتاب تهران عرضه خواهد شد.

انتهاي پيام

چشنواره شعر محلی در ایلام برگزار شد

ایلام، خبرگزاری سینا - ناهید ابراهیمی
جشنواره شعر محلی با عنوان "نجواهای گمشده" در شهرستان در ده شهر ایلام برگزار شد.
در این جشنواره بیش از 50 شاعر کرد زبان اشعار خود را به زبانهای کردی، لری و دیگر زبانهای محلی قرائت کردند.
این جشنواره با هدف حفظ ارزش و میراث کهن مناطق مختلف ایلام و آشنایی با تازه ترین سروده های شاعران محلی استان برگزار شد.
اجرای کنسرت موسیقی ترانه های محلی و معرفی بهترین و جدیدترین آثار منتشر شده شاعران جوان ایلامی از دیگر برنامه های جنبی این جشنواره یک روزه بود.

"آفاق شوهاني" با چهارمين مجموعه شعرش مي آيد
تهران- خبرگزاري كار ايران

"آفاق شوهاني" كه پيش از اين سه دفتر شعر از او روانه بازار شده بود, به زودي چهارمين مجموعه شعرش را توسط انتشارات "داستانسرا" روانه بازار كتاب مي كند .
"آفاق شوهاني" در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و انديشه ايلنا گفت‌‏: در حال حاضر چهارمين مجموعه شعرم مراحل پاياني انتشار را مي گذراند. كه انتشارات" داستانسرا" قرار است آن را منتشر كند. البته نامش را الان نمي گويم.
وي در ادامه تصريح كرد‌‏: اين مجموعه در بر گيرنده شعرهاي كوتاه من است كه با كارهاي قبلي تفاوت فاحشي ندارد. مجموعه شعر" آفاق شوهاني تويي"‏, در بر گيرنده يك شعر بلند نيزهست, كه اين مجموعه بر اساس اين شعر نام گرفته است و بيشتر زمينه داستاني دارد و در آن به مسائل اجتماعي توجه داشته ام. ولي در شعرهاي جديدم سعي كرده ام كه از اين فضا فاصله بگيرم و به نوعي به جوهر شعر بپردازم.
شاعر مجموعه‌‏" در اين نه در سيزده " در ادامه ياد‌‏آور شد : شعر به نوعي دستكاري كردن زبان است. اگر زبان را ساده فرض كنيم و در پي آن نباشيم كه روي آن تغيير و تحول ايجاد كنيم, به جوهره شعر چيزي نيفزوده ايم. مشكل بسياري از شاعران جوان اين است كه به زبان بها نمي دهند و در اين عرصه دست به تجربه مي زنند .
شوهاني در پايان گفت‌‏: اگر شاعري بتواند از زبان روزمره فاصله بگيرد و به زبان خودش دست يابد, مي تواند به ماندگاري اثرش و تاثير گذاري آن بر شعرهاي پس از خود بينديشد .
پايان پيام

رايزن فرهنگي فرانسه: ايران سرزمين شعر و كانون مركزي تجربه انساني طبيعت است

خبرگزاري فارس: ون سان گريمو رايزن فرهنگي فرانسه در ايران گفت: سرزمين ايران به واسطه برخورداري از ميراث غني و پربار حوزه‌هاي شعر، فلسفه، آيين و هنر به عنوان كانون مركزي تجربه انساني مورد توجه بوده و برخي خطوط اصلي و بنيادين تمدنش در آن پديدار مي‌شود.

به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از روابط عمومي كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان،‌ ون سان گريمو رايزن فرهنگي سفارت فرانسه در اولين شب شعر كاروان با عنوان «گفت و گو با طبيعت» ‌كه با حضور جمعي از شاعران ايراني و فرانسوي در محل باغ غدير اصفهان برگزار شد با بيان اين مطلب افزود: تمدن‌ها خود را به تدارك دانش طبيعت مقيد كرده‌اند و حتي علومي جامع و عيني را در مقوله‌هاي مختلف تشكيل دهنده جهان ايجاد كرده‌اند.
با اين همه يكي از ويژگي‌هاي اصلي تمدن‌ها ادبيات و شعر آنان در مورد طبيعت است زيرا طبيعت به عنوان يك موضوع شناختي، از ديرباز در محدوده احساس و تخيل قرار داشته تا جايي كه هنر و ادبيات هم به اندازه علوم و فلسفه با طبيعت و فضاي آن مرتبط مي‌شود.
در اين مراسم كه جمعي از كودكان و نوجوانان و اعضاي مراكز كانون اصفهان در كنار شاعران، نويسندگان و انديشمندان ايراني و فرانسوي حضور داشتند سيدكميل طيبي مدير كل همكاري‌هاي علمي و بين‌المللي دانشگاه اصفهان نيز طي صحبت‌هاي كوتاهي به نقش و جايگاه گفت و گوي تمدن‌ها اشاره كرد و گفت: اين حركت ارزشمند كه با عنوان كاروان شعر «گفت و گو با طبيعت» صورت گرفته مي‌تواند پيام جالبي براي ديگر ملل در راستاي ايجاد دوستي و آشنايي بيشتر با فرهنگ، ‌آداب و سنن، ‌هنر و ديگر ابعاد به دنبال داشته باشد.
وي گفت: كاروان گفت و گو با طبيعت توسط دو كشور صاحب فرهنگ و ادب به طور مشترك تشكيل شده و حركت آنان در شهرهاي مختلف مي‌تواند اين پيام را به ديگران ارايه دهد كه بياييد همديگر را از طريق شيوه‌هاي مختلف درك نماييم؛ ما اين بار طبيعت را واسطه اين ارتباط قرار داده‌ايم.
در ادامه اين برنامه تعدادي از شاعران ايراني و فرانسوي و همچنين گروهي از كودكان و نوجوانان عضو كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان اصفهان اشعار خود را ارايه دادند كه مورد توجه حاضران قرار گرفت.
كلود استبان،‌الن لانس و ژان باتيست پارا، شاعر،‌منتقد هنري و سردبير مجله ادبي Europe و خانم آن تالواز كه هركدام صاحب آثار ارزشمندي در حوزه شعر و ادب فرانسه هستند،‌قطعاتي از اشعار خود را ارايه كردند كه توسط يكي از مترجمان به زبان فارسي ارايه شد و بسيار نيز مورد توجه حضار قرار گرفت.
بهاره رضايي، پگاه احمدي و عبدالعلي عظيمي از تهران نيز كه اين كاروان را همراهي مي‌كنند در مراسم شب شعر اصفهان نمونه‌اي از آثار خود را ارايه دادند.
محمد علي سپانلو يكي از شاعران كشورمان نيز اشعار كلود استبان را به طور همزمان براي حاضران ترجمه كرد. همچنين كودكان و نوجوانان كشورمان نيز مورد تشويق شاعران فرانسوي قرار گرفتند.
در بخش ديرگي از اين مراسم شب شعر، تعدادي از شاعران استان اصفهان نيز نمونه‌هايي از آثار خود را ارايه دادند. اجراي موسيقي سنتي ايراني كه با استفاده از ني،‌دف و قيچك به عنوان حسن ختام برنامه مورد توجه حاضران قرار گرفت.
اين كاروان در ادامه برنامه‌هاي خود ابتدا به شهر كرد و سپس به شهرهاي شيراز و فيروزآباد سفر خواهد كرد و در طول مسير از هر كدام از شهرها تعدادي از شاعران محل را همراه خود به سفر مي‌برد.
در پايان اين كاروان همزمان با نمايش بين‌المللي كتاب به تهران باز مي‌شود و بخش ديگري از برنامه‌هاي خود را در اين محل به اجرا مي‌گذارد.
انتهاي پيام/